این شعر شاید به نظرتون طولانی بیاد ولی قشنگه ...با تشر از خانم بلندی عزیزم..
دخترم با تو سخن می گویم
گوش کن با تو سخن می گویم...
زندگی در نگهم گلزاریست
و تو با قامت چون نیلوفر،
شاخه ی پُرگل این گلزاری.
من در اندام تو یک خرمن گل می بینم.
گل گیسو، گل لب ها ، گل لبخند شباب.
من به چشم های تو گل های فراوان دیدم.
گل عفت، گل صد رنگ امید
گل فردای بزرگ
گل فردای سپید.
می خرامی و تو را می نگرم.
چشم تو آیینه ی روشن دنیای من است.
تو همان خُرد نهالی که چنین بالیدی...
:: بازدید از این مطلب : 412
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0